Τι να πρωτοπώ για τα Χανιά… Ξαπλώνω αναπαυτικά στον καναπέ (όχι του ψυχολόγου) και θυμάμαι σκηνή οικογενειακής ευτυχίας: ο παππούς -μετρίου αναστήματος (ως και κοντούλης), μελαχρινός με μουστάκι αλλά Κλαρκ Γκέιμπλ και μπριγιαντίνη στο κατάμαυρο μαλλί, βέρος Ηρακλειώτης- κι η γιαγιά -μία ψηλή κατάλευκη, πληθωρική αρχόντισσα και σπουδαία οικοδέσποινα, βέρα Χανιώτισσα-, αγαπήθηκαν και γέρασαν μαζί, αλλά η αιώνια κόντρα μεταξύ Ηρακλείου και Χανίων δεν θα σβήσει ποτέ από τη μνήμη μου!
