Μπορεί το πλήθος να αποχώρησε αλλά ο παλμός είναι ακόμα εδώ. Στην πόλη του Καβάφη, του Σεφέρη και του Πατρίκιου, τα τραπέζια στρώνονται ακόμα με το πείσμα μιας άλλης εποχής και το μενού γράφεται στα ελληνικά