Το Okio βρίσκεται μόλις λίγα μέτρα μακριά από την πολύβουη πιάτσα, που οριοθετείται γεωγραφικά από το σύμβολο που δημιουργούν οι οδοί Ναυάρχου Νικοδήμου, Νίκης, Απόλλωνος και Βουλής. Ουσιαστικά βρίσκεται στη μια από τις τέσσερις γωνίες του γεωμετρικού αυτού σχήματος. Ναυάρχου Νικοδήμου και Νίκης. Και όμως φαντάζει μοναχικό. Ένα μπιστρό μακριά από τις σειρήνες της υπερπροβολής. Έχει μια συστολή μια εσωστρέφεια που το κάνουν γοητευτικό. Έχει και αυτούς τους μαύρους και βαθυπράσινους τόνους, που του χαρίζουν μια αύρα μυστικιστική. Έχει και αυτά τα διαβολεμένα νόστιμα κοκτέιλ του Άγγελο Ζεϊμπέκη πράγμα όχι τόσο σύνηθες για εστιατόριο. Δοκιμάστε τη δική τους Margarita: τεκίλα -infused Mango-, πίκλα μοσχολέμονο και αλάτι από αποξηραμένο μοσχολέμονο.
Έχει και μια κουζίνα γοητευτικά νόστιμη. Μια κουζίνα που υπηρετεί μια αντίληψη, που θέλει έναν κατάλογο ενιαίο χωρίς διαχωρισμούς σε ορεκτικά και κυρίως πιάτα, χωρίς κατηγορίες. Ένα αποτέλεσμα της συνεργασίας του Παναγιώτη Γιακαλή, με τον σεφ Γιώργο Τσόλκα. Εδώ όπου Ασία, Μεσόγειος και Ελλάδα μπλέκονται αρμονικά σ’ ένα γευστικό πάντρεμα συνταγών και υλικών με φινέτσα, ισορροπία και σωστή τεχνική.
Στον πυρήνα του εστιατορίου υπάρχει πάντα το a la carte menu με σταθερές συνιστώσες και περιοδικές προσθήκες, που όμως δεν αλλοιώνουν τη γαστρονομική ταυτότητά του Okio. Aπό φέτος έχει διαμορφωθεί και ένα set menu 7 σταδίων με τα αντιπροσωπευτικότερα πιάτα του, από τα τέσσερα αυτά χρόνια λειτουργίας. Παραμένει περιέργως βέβαια έξω απ’ αυτή τη γευστική περιπλάνηση μια από τις νοστιμότερες συνθέσεις, που έχει να επιδείξει η κουζίνα. Οι φάκες μπελούγκα με γλυκοπατάτα, δυόσμο και ένα γαλάκτωμα με κρέμα καρύδας και πάστα κάρυ, είναι ένα πιάτο που αναδεικνύει τη λεπτομέρεια και την ισορροπία στη σύνθεση των υλικών έχοντας φινετσάτη ισορροπία, εξωτικά χαρακτηριστικά και πικάντικη επίγευση. Ευτυχώς υπάρχουν ακόμη στο a la carte menu. Μια μαριναρισμένη παλαμίδα ισορροπεί όμορφα μεταξύ γλυκού και καυτερού, χάρη στον έξυπνο συνδυασμό chili και σφενδάμου, ενώ ένα υποδειγματικά κομμένο και ψημένο καλαμάρι αγκαλιάζει μια κρέμα μάνγκο, βασιλικό και Pico de gallo εναλλάσσοντας υφές και χαρακτήρα με μία τραγανή τεμπούρα κολοκυθιού να πλαισιώνει το πιάτο.
Αυτός είναι ο χαρακτήρας του φαγητού στο Okio. O αχνιστός μπακαλιάρος, o περασμένος σε άλμη έχει μαζί του μια σάλτσα σαμπάνιας, φύκι nori και αυγά ρέγγας ενώ ένα Angus flap steak εκτός από μια κλασική τερίνα πατάτας κουβαλούσε λιμπιστικές μελιτζάνες γλασαρισμένες με πάστα miso και τρούφα. Μια ακόμη ναμελάκα, καλοδουλεμένη ευτυχώς, με σοκολάτα Valhrona Dulcey 35% πραλίνα φουντουκιού μικρά macaron συνοδεία φίνου παγωτού από βουτυρόγαλο έκλεισε το δείπνο μου, επιβεβαιώνοντάς μου για πολλοστή φορά τη σοβαρή προσπάθεια που γίνεται στο Okio. Σε όλα τα επίπεδα. Στη φιλοξενία, στο ευ πίνειν, στο ευ τρώγειν. Εδώ που η δημιουργική διάθεση της κουζίνας βαδίζει με επιτυχία πλάι στον νόστιμο μαγειρικό χαρακτήρα της. Και είναι εδώ που μια πολυπολιτισμική αύρα ξεπηδά από κάθε τραπέζι μετατρέποντας το Okio σε έναν εστιατορικό προορισμό με μεγάλο τουριστικό ενδιαφέρον και που δυστυχώς ακόμη και σήμερα παραμένει ένα βέλος σε ικανή απόσταση από τη φαρέτρα του Αθηναίου επισκέπτη.
info
Okio Restaurant, Νίκης 33 και Ναυάρχου Νικοδήμου 3, Αθήνα, τηλ: 210 3311436
Δείτε επίσης
Παπαϊωάννου στο Κεφαλάρι: Θαλασσινή υπεροχή στα βόρεια προάστια
Anthes: Νέο bar restaurant με ελληνική καρδιά και γκουρμέ φινίρισμα
