Η Καναδή εικαστικός Shelley Miller περνά τα δικά της κοινωνικά μηνύματα φιλοτεχνώντας τους τοίχους των κτιρίων με ζαχαρόπαστα και χρώματα ζαχαροπλαστικής.
Οι παραστάσεις που δημιουργεί εκ πρώτης όψεως μοιάζουν σαν να είναι σκαλισμένες σε πέτρα ενώ η λεπτομέρεια των έργων της είναι εντυπωσιακή. Η Miller στο παρελθόν δούλεψε με κλασικά υλικά, όπως το μάρμαρο και η πορσελάνη, όμως, στο τέλος την κέρδισε η ζαχαρόπαστα και τα έργα που δημιούργησε χρησιμοποιώντας τη είναι αυτά με τα οποία έγινε και διεθνώς γνωστή.
Στα projects που ανά διαστήματα δουλεύει λαμβάνει πάντα υπόψην της επιμέρους συνιστώσες, όπως η ιστορία, η αρχιτεκτονική αλλά και η γενικότερη κουλτούρα του τόπου δημιουργίας. Έμπνευση της Miller είναι στοιχεία που κράτησε από τα ταξίδια της σε Ινδία και Πορτογαλία καθώς και η μοντέρνα τέχνη του δρόμου. Χαρακτηριστική τεχνική που χρησιμοποιεί είναι η azulejo με πλακάκια, την οποία δουλεύουν στην Ισπανία και την Πορτογαλία.
Όμως τα έργα της δεν έχουν αποκλειστικά εικαστικό χαρακτήρα αφού μέσω αυτών περνά με τρόπο μοναδικό τα δικά της μηνύματα και προβληματισμούς. Στο πιο γνωστό, το «Cargo», στο Σαλβαδόρ της Βραζιλίας, απεικονίζει την περιοχή από την οποία ακόμα και σήμερα διακινούνται τεράστιες ποσότητες ζάχαρης σε όλον τον κόσμο, στοχοποιώντας με αυτόν τον τρόπο τις κοινωνικές ανισότητες που η εν λόγω βιομηχανία υποστηρίζει.
Βέβαια τα έργα της Miller δεν έλαβαν μόνο θετικές κριτικές αφού στην περιοχή Saskatchewan της Ινδίας οι κριτικοί τέχνης αντιμετώπισαν αρνητικά την ιδέα ότι χρησιμοποιήθηκε υλικό που στην Ινδία θεωρείται είδος πολυτελείας.
info
http://www.shelleymillerstudio.com/
