Παραδοσιακά αλμυρά και γλυκά εδέσματα, με ντόπια υλικά που θα σας μείνουν αξέχαστα
Πολλοί ονειρευόμαστε να κάνουμε ένα ταξίδι στη γειτονική Ιταλία, όχι μόνο για τις φυσικές της ομορφιές και τη γοητευτική αρχιτεκτονική της, αλλά και για τον γαστρονομικό της πλούτο. Η Ιταλία, δεν έχει να μας προσφέρει μόνο τις κλασικές ιταλικές μακαρονάδες της, την πίτσα της, τη μοτσαρέλα και την τιραμισού. Αν βρεθούμε για παράδειγμα στην Πούλια, περιφέρεια στα νότια της χώρας, δεν πρέπει να παραλείψουμε να δοκιμάσουμε τα αλμυρά αλλά και τα γλυκά παραδοσιακά εδέσματα του τόπου. Όχι μόνο γιατί είναι πραγματικά νόστιμα, αλλά και γιατί καθώς η Απουλία είναι γνωστή για τα ελληνόφωνα χωριά της έχει και συνταγές που θυμίζουν αντίστοιχες δικές μας.
1. Taralli
Τραγανά δαχτυλίδια από ζυμάρι ψωμιού με ελαιόλαδο. Καταναλώνονται είτε σκέτα είτε όπως οι μπρουσκέτες με ντομάτα, αλάτι, ελαιόλαδο και ρίγανη. Τα βρίσκουμε φρέσκα σε φούρνους αλλά και συσκευασμένα. Καλή επιλογή αν θέλουμε να πάρουμε ένα σνακ στο ταξίδι της επιστροφής. Στην Κρήτη βρίσκουμε αυτά τα μικρούλικα δαχτυλίδια ζύμης με το όνομα «καβρουμαδάκια» και καταναλώνονται με τους ίδιους τρόπους.
2. Focaccia
Όχι ότι δεν θα βρούμε ωραία πίτσα στην Πούλια, αλλά η φοκάτσια πρωταγωνιστεί. Είναι πιο φουσκωτή σε σχέση με τη συγγενή της γενοβέζικη. Τραγανή εξωτερικά με αφράτο εσωτερικό. Κλασικά, τη βρίσκουμε με ντοματίνια, αλλά υπάρχουν πολλές παραλλαγές. Είδη «φοκάτσιας» στην Ελλάδα είναι η λαδένια και η τυρένια της Κιμώλου αλλά και η αλατένια με δενδρολίβανο της Μήλου.
3. Caciocavallo
Αυτό το τυρί είναι ο καλύτερος συνοδός της μπρουσκέτας. Είναι διάσημο τόσο για το σχήμα του όσο και για την ελαφρά αλμυρή τους γεύση. Αν το βρούμε παλαιωμένο, έχει ακόμη πιο έντονη γεύση. Τρώγεται τέλεια ψητό στο γκριλ. Αν βρεθούμε στη χερσόνησο Γκαργκάνο, μπορούμε να δοκιμάσουμε την ποικιλία Caciocavallo Podolico, που παράγεται από το γάλα των αγελάδων Podolica, ένα είδος υπό εξαφάνιση, γνωστό για το γάλα τους με την πλούσια γεύση. Το κατσιοκαβάλο γίνεται με τη μέθοδο τυροκόμησης της pasta filata, όπως και τα δικά μας τυριά κασέρι και κασκαβάλι (με την ίδια ετυμολογία).
4. Orecchiette
Ένα από τα πιάτα που πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσουμε είναι τα ζυμαρικά orecchiette με ραπίνι (φρέσκο, νεαρό μπρόκολο), ένα κλασικό πιάτο της Πούλιας.
Αν βρεθούμε εκεί καλοκαίρι, που δεν είναι η εποχή του λαχανικού, μπορούμε να δοκιμάσουμε την εκδοχή του πιάτου με πέστο από ραπίνι.
5. Panzerotti
Πακετάκια ζυμαριού, γεμιστά και τηγανισμένα. Κλασικά, τα βρίσκουμε γεμιστά με ντομάτα και μοτσαρέλα, αλλά το ίδιο δημοφιλής είναι και η εκδοχή του με προσούτο και μοτσαρέλα. Υπάρχουν και φουρνιστά, αλλά δεν συγκρίνονται με τα τηγανητά σε γεύση. Λίγη προσοχή μην καούμε και μη λερωθούμε από τη λιωμένη λάβα μοτσαρέλας που ξεχύνεται μόλις το κόψουμε. Φυσικά και είναι συγγενείς πρώτου βαθμού με όλα τα τηγανητά πιτάκια των νησιών μας, στις Κυκλάδες και την Κρήτη.
6. Pettole
Οι παραδοσιακοί τους λουκουμάδες, που συνηθίζουν να τους φτιάχνουν τα Χριστούγεννα. Καταναλώνονται μόλις βγουν από το τηγάνι. Η αλμυρή τους εκδοχή με μια πρέζα αλάτι, σάλτσα ντομάτας και τριμμένο τυρί είναι η πιο παραδοσιακή, αλλά τα βρίσκουμε και σε γλυκιά εκδοχή με ζάχαρη άχνη και μαγειρεμένο, γλυκό μούστο. Ναι, είναι σαν τους δικούς μας λουκουμάδες ακριβώς.
7. Pasticciotti
Αν και είναι το εμβληματικό γλυκό της Πούλιας, δεν το βρίσκουμε εύκολα σε όλη την περιφέρεια, αλλά κυρίως κοντά στη Λέτσε, πόλη της νοτιοανατολικής Πούλιας, κοντά στην Αδριατική. Αυτά τα μικρά κλειστά ταρτάκια γεμίζονται με κρέμα και, κάποιες φορές, με βύσσινα. Υπάρχουν φυσικά πολλές άλλες εκδοχές μου βρίσκουμε στη Λέτσε, ακόμη και αλμυρές, απλώς αυτές οι δύο είναι οι πιο παραδοσιακές.
8. Cartellate
Στη χερσόνησο Γκαργκάνο, αλλά και σε όλη την Πούλια, βρίσκουμε αυτό το γλυκό που γεννήθηκε λόγω της Αραβικής επιρροής σε όλη την ακτή της νότιας Ιταλίας. Κάποτε ήταν κέρασμα των Χριστουγέννων, αλλά σήμερα τα cartellate καταναλώνονται όλο τον χρόνο αφειδώς. Τηγανητό δαντελωτό ζυμάρι σε σχήμα τριαντάφυλλου, σερβίρεται είτε με μέλι είτε με vincotto (παχύρευστο σιρόπι από σταφύλια). Κάποιες φορές γαρνίρεται και με ψιλοκομμένα αμύγδαλα και φουντούκια. Διατηρείται αρκετό καιρό, οπότε είναι και μια καλή επιλογή για δώρο ή βρώσιμο σουβενίρ. Σαν τα ελληνικά ξεροτήγανα ή δίπλες, σερβίρονται και με τον ίδιο τρόπο.
Δείτε επίσης:
Πιαντίνα: Φτιάχνουμε το παραδοσιακό ιταλικό ψωμί
10 άγνωστα πιάτα της ιταλικής κουζίνας που αξίζει να δοκιμάσετε
10 κλασικά ιταλικά πιάτα που πρέπει να δοκιμάσετε σωστά
