Ποικιλία, πάντρεμα πολλών -φαινομενικά αταίριαστων- διαφορετικών υλικών, σημασία στη λεπτομέρεια και τελικά ισορροπία στο γευστικό αποτέλεσμα χαρακτηρίζουν την πλούσια κουζίνα της Ταϊλάνδης. Αν έπρεπε να περιγράψει κανείς σε μια πρόταση τον χαρακτήρα της ταϊλανδέζικης κουζίνας, τότε οπωσδήποτε θα μιλούσε για πιάτα με ισχυρά αρώματα και πικάντικες πινελιές.
Η κουζίνα της Ταϊλανδης απορρίπτει την απλότητα και επιδιώκει την ισορροπία μέσα από την ανάμιξη πολλών διαφορετικών υλικών. Πρόκειται για μια ανερχόμενη ως προς τη δημοφιλία κουζίνα διεθνώς και σ’ αυτό έχει παίξει φυσικά ρόλο το γεγονός ότι η Ταϊλάνδη αποτελεί πλέον πολύ δημοφιλή τουριστικό προορισμό.
Στον πρόσφατα ανανεωμένο κατάλογο του CNN Travel με τα 50 πιο λαχταριστά φαγητά του κόσμου τέσσερα ταϊλανδέζικα πιάτα φιγουράρουν με ένα εξ αυτών, μάλιστα, στην πρώτη θέση: Πρόκειται για τη σάλτσα – βάση για αναρίθμητες παραλλαγές (με θαλασσινά και κρεατικά), τη Massaman curry. Όπως αναφέρει στη σχετική του λίστα το CNN travel είναι με διαφορά «ο βασιλιάς των curry και ίσως ο βασιλιάς όλων των τροφίμων. Πικάντικη, με κοκκοφοίνικα, γλυκιά και αλμυρή, ο συνδυασμός των γεύσεων έχει περισσότερη προσωπικότητα από τις εκλογές της Ταϊλάνδης». Συνεχίζοντας διθυράμβους για τη συγκεκριμένη σάλτσα, το CNN προσθέτει ότι ακόμη και οι έτοιμες που πωλούνται σε σούπερ μάρκετ ανά τον κόσμο μπορούν να απογειώσουν το φαγητό και ευτυχώς που υπάρχει το ρύζι για να μαζεύουμε από τα πιάτα και τα ελάχιστα ίχνη της. Για το CNN Travel, το φαγητό της Ταϊλάνδης «είναι το πιο νόστιμο του κόσμου και πωλείται σε κάθε γωνιά».
Στην ίδια λίστα φιρουράρουν άλλα τρία εμβληματικά πιάτα της χώρας: Το Som Tam, η πιο διάσημη σαλάτα της, βρίσκεται στο νούμερο 46. Έχει σκόρδο, τσίλι, φιστίκια, ντομάτα, παπάγια, γαρίδες, φασόλια, ανάμεσα σε άλλα εξωτικά για τις δικές μας γεύσεις και συνήθειες, υλικά. Στο νούμερο 19 συναντάμε το Nam tok moo: Ψητό χοιρινό σε συνδυασμό με χυμό λεμονιού, πράσινα κρεμμύδια, τσίλι, μέντα, σάλτσα ψαριού και φρυγανισμένο ρύζι. Η σάλτσα ψαριού είναι ένα εξαιρετικά δημοφιλές υλικό, πολύ αρωματικό που χρησιμοποιείται σε πολλά πιάτα και δίνει μοναδικό χαρακτήρα στην κουζίνα της χώρας. Στην πρώτη δεκάδα περιλαμβάνεται το Tom yum goong: Είναι πιάτο γεμάτο γαρίδες, μανιτάρια, ντομάτες, λεμόνι, φύλλα γκαλάνγκ και καφέ. Συνήθως φορτωμένο με γάλα καρύδας και κρέμα γάλακτος, η πλούσια σούπα ενοποιεί μια σειρά αγαπημένων ταϊλανδέζικων γεύσεων: ξινή, αλμυρή, πικάντικη και γλυκιά. Και στην Ταϊλάνδη είναι πάμφθηνο.
Παρένθεση: Κανένα ελληνικό πιάτο δεν περιλαμβάνεται σ’ αυτή τη λίστα του CNN Travel που προέκυψε απο ηλεκτρονική ψηφοφορία στην οποία πήραν μέρος 35.000 άνθρωποι απ΄όλο τον κόσμο το 2011 και ανανεώθηκε πριν από λίγες μέρες (στις αρχές του Ιουλίου): Ας έχουμε το νου μας την επόμενη φορά, καθώς μπορούμε να ψηφίσουμε… Κλείνει η παρένθεση.
Η ταϊλανδέζικη κουζίνα, ωστόσο, αποτελείται από τέσσερις τοπικές κουζίνες που αντιστοιχούν στις τέσσερις κύριες περιοχές της χώρας:
* Κεντρική ταϊλανδέζικη κουζίνα της επίπεδης και υγρής κεντρικής πεδιάδας όπου καλλιεργείται ρύζι και της Μπανγκόκ, τόπος των πρώην ταϊλανδικών βασιλείων του Sukhothai και Ayutthaya και του πολιτισμού Dvaravati των ανθρώπων Mon πριν από την άφιξη των ομάδων Tai στην περιοχή.
* Isan ή βορειοανατολική ταϊλανδέζικη κουζίνα του πιο άγονου οροπεδίου Khorat, παρόμοιο σε πολιτισμό με το Λάος και επίσης επηρεασμένο από την κουζίνα των Χμερ στο νότο του.
* Η κουζίνα της Βόρειας Ταϊλάνδης, κουζίνα των καταπράσινων κοιλάδων και των ταϊλανδικών υψίπεδων.
* Νότια ταϊλανδέζικη κουζίνα του Kra Isthmus που συνορεύει στις δύο πλευρές με τις τροπικές θάλασσες, με τα πολλά νησιά του.
Φυσικά, όπως συμβαίνει με τις κουζίνες όλου του κόσμου, έτσι και στην Ταϊλάνδη αναγνωρίζονται έντονες επιρροές από τις γεύσεις των γειτόνων της. Για παράδειγμα, πολλά δημοφιλή πιάτα της χώρας έλκουν την καταγωγή τους από την κινέζικη κουζίνα. Οι πρώτες δυτικές επιρροές άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους τον 16ο αιώνα, όταν έφτασαν στη χώρα οι Πορτογάλοι. Η πιο αξιοσημείωτη επιρροή από τη Δύση πάντως είναι η εισαγωγή του τσίλι πιπεριού από την Αμερική τον 16ο ή τον 17ο αιώνα. Αυτό και το ρύζι είναι τώρα δύο από τα πιο σημαντικά συστατικά της ταϊλανδέζικης κουζίνας. Τα πορτογαλικά και τα ισπανικά πλοία έφεραν νέες καλλιέργειες από την Αμερική, όπως ντομάτες, καλαμπόκι, παπάγια, μελιτζάνες, μπιζέλια, ανανά, κολοκύθες, κάσιους και φιστίκια.
