Tο Κουκάκι ήταν πάντα «in between». Μια περιοχή δίπλα στην Ακρόπολη αλλά και πλάι στα Πετράλωνα. Είναι η περιοχή που κουβαλάει την αίγλη της παλιάς Κυψέλης αλλά και του νεωτεριστικού Κολωνακίου. Και σήμερα είναι το κέντρο απόκεντρο που μαζεύει εκτός από τους φοιτητές του Πάντειου και τους κατοίκους της περιοχής, τους ανήσυχους Αθηναίους που θέλουν πάντα «κάτι πιο ποπ».
Φωτογραφίες: Βασίλης Γερμάνης
Συγγρού. Ενας δρόμος, μια ιστορία. Εξω από τον σταθμό του μετρό, αυτόν που πήρε το όνομά του από το θρυλικό εργοστάσιο Φιξ, δίνονται ραντεβού για βόλτες στο Κουκάκι. Το Κουκάκι, αυτή η γειτονιά-μικρογραφία της Αθήνας που φέρεται να πήρε την ονομασία της από τον κατασκευαστή σιδερένιων κρεβατιών Γεώργιο Κουκάκη, έναν από τους πρώτους κατοίκους της. Μεσοπολεμικά νεοκλασικά ελάχιστα, άναρχη πυκνή δόμηση αρκετή. Κι όμως, διατηρεί μια χαλαρή, οικεία, φιλική, νωχελική ατμόσφαιρα. Αποπνέει τον αέρα μιας μάλλον ανθρώπινης γειτονιάς. Εδώ και δυο-τρία χρόνια η εμπορική αξία της περιοχής ανεβαίνει αισθητά. Η ανάπτυξη σίγουρα οφείλεται στον σταθμό μετρό στο Φιξ, ενώ επηρεάστηκε και από το Μουσείο της Ακρόπολης. Το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης που θα ανοίξει μάλλον σύντομα, θα δώσει την τελική ανοδική ώθηση στην κτηματομεσιτική της αξία. Σήμερα οι πιάτσες είναι δύο πεζόδρομοι: η οδός Δράκου και η Γεωργάκη Ολυμπίου. Και η Φαλήρου, ένας δρόμος που εξωραΐστηκε, φωτίστηκε, καθαρίστηκε και ανάγκασε τις τραβεστί να αλλάξουν πιάτσα.
Kinonó από το “κοινωνώ”
Η Ολγα Μανέτα, από τους πρωτεργάτες της Αβραμιώτου, πρώην ιδιοκτήτρια του «Kinky» και πρώην συνιδιοκτήτρια του «6 d.o.g.s», αποφάσισε πριν από οκτώ μήνες να ανοίξει ένα μαγαζί. Τρεις μόλις μήνες ζωής μετράει το «Kinonó». Γιατί στο Κουκάκι; «Γιατί νιώθεις ότι εδώ και δύο χρόνια γίνεται πιάτσα καλλιτεχνική. Γιατί θέλεις να βάλεις ένα στοίχημα να κάνεις στέκι ένα all day μαγαζί. Γιατί “κοινωνώ” σημαίνει είμαι μέλος μιας κοινότητας. Γιατί εδώ θα μπει ο τουρίστας αλλά και ένας μποέμ. Γιατί ήθελα ένα μαγαζί που θα το ένιωθα σπίτι μου», λέει.
Το «kinonó» στεγάζεται σε ένα πρώην σούπερ μάρκετ. Η Ολγα, που είναι ξυλουργός και ηθοποιός, θέλησε να μη φτιάξει ένα ακόμη βιομηχανοποιημένο μαγαζί, αλλά κάτι diy χειροποίητο. Η ξύλινη μπάρα, το μοναστηριακό τραπέζι και τα φωτιστικά από κάκτο είναι αριστουργήματα. Τέτοιες δράσεις ετοιμάζει στο υπόγειο των 170 τ.μ. όπου παραδίδει και σεμινάρια ξυλουργικής. Ο Τάσος Γκοβάτσος και η Χρυσάνθη Ασπρουλοπούλου των Nullstellen Laboratory διατήρησαν στο ισόγειο τη μοντέρνα μαρμάρινη μετόπη και το μωσαϊκό και γι’ αυτό τους αξίζουν συγχαρητήρια. Το μενού διαμορφώνεται συνεχώς. Μια μικρή επιλογή από πιάτα και σνακ που έχει φτιάξει η Natachef (η Νατάσσα των Berlin Brides) και το ωμοφαγικό βιολογικό γλυκό του είναι ήδη αγαπημένα.
Γιουμπάμπα, το μπιστρό
Το «Γιουμπάμπα» είναι μια ιδέα του Χάρη και της Ελίνας Ζαχαριάδη. Γιατί τα δύο αδέλφια αποφάσισαν να επενδύσουν στο Κουκάκι; «Μέναμε εδώ, βγαίναμε εδώ, μάς άρεσε ο χαρακτήρας της γειτονιάς, μάς ταίριαζε», λένε. Η Ελίνα ζούσε δεκαπέντε χρόνια στο Τόκιο, εξ ου και η ονομασία του μαγαζιού από animation χαρακτήρα (η μάγισσα) του Miyazaki. Το μικρό μπιστρό λειτουργεί από τον Μάρτιο στον πεζόδρομο της Ολυμπίου και διοργανώνει από αφηγήσεις παραμυθιών μέχρι stand up comedy βραδιές. Οι φιλικές τιμές τους έδωσαν κίνητρο στους φοιτητές και τους παππούδες της γειτονιάς να επισκέπτονται το «Γιουμπάμπα» παραπάνω από μία φορά την εβδομάδα. Το σπιτικό banoffee του είναι ένα γλυκό που αξίζει να δοκιμάσει κανείς.
Bobo Wine Bar για τους μποέμ και τους μπουρζουά
Πριν λίγους μήνες τέσσερις παιδικοί φίλοι που αγαπούσαν πολύ -τόσο πολύ που κάποιοι το σπούδασαν κιόλας- το κρασί, άνοιξαν το «Bobo Wine Bar» πάνω στην Αναστασίου Ζίννη. Υποστηρίζουν ότι ο δρόμος θυμίζει boulevard και ήταν το σημείο όσμωσης των μποέμ και τον μπουρζουά από την Πλάκα μέχρι τον Νέο Κόσμο. Ο Βασίλης Δήμος, ο Παναγιώτης Χωραΐτης, ο Χρήστος Ναλμπάντης και ο Θεοδόσης Τοπαλίδης αγαπούν το ελληνικό κρασί και ως απόδειξη έχουν 90 ετικέτες στο νέο οινικό στέκι της γειτονιάς. Ο Βασίλης Δήμος σπούδασε στο Λονδίνο γευσιγνωσία και συνέχισε την εκπαίδευσή του στο πλευρό του καταξιωμένου master somellier Fernard Kleé. Η τάρτα της Χαράς, με αλεύρι ζέας, είναι η μυστική συνταγή των γονιών του Θεοδόση και τα έξι κομμάτια της ημέρας τελειώνουν σχεδόν με την πρώτη γουλιά κρασί.
Ο αρχιτέκτονας Αλέξανδρος Τσονίδης (space-a.gr) που υπογράφει τον χώρο, είναι κολλητός φίλος των παιδιών και σχεδίασε από τις καρέκλες μέχρι το μπαρ. Κατάφερε να μετατρέψει ένα πρώην συνεργείο που πουλούσε ανταλλακτικά Renault και Peugeot στο πιο μποέμ αστικό wine bar της Αθήνας με σήμα τον ρινόκερο. Το λογότυπό τους έχει επιμεληθεί το στούντιο Zero Point Developers. Το 70% των κερδών του μαγαζιού επανεπενδύονται σε αυτό. Δεν έχουν κανένα μυστικό επιτυχίας να μοιραστούν πέρα από το εξής: «Να καταφέρεις να σε εμπιστεύεται ο κόσμος». Το «Bobo» δεν είναι στημένο αυστηρό μαγαζί, δεν έχει πρωτόκολλα και βοηθάει τους μικρούς οινοπαραγωγούς.
Bon Bon για την πιο γκουρμέ κρέπα
Το «Bon Bon» ίσως είναι η πιο χαριτωμένη κρεπερί παγκοσμίως. Ο ιδιοκτήτης του κουκλίστικου αυτού μαγαζιού, που μετρά τέσσερις μήνες ζωής στον πεζόδρομο της Δράκου, ήθελε να επαναπροσδιορίσει το νόημα της κρέπας. Μπορείς να δοκιμάσεις english breakfast, danish με παντζάρι, καπνιστό σολομό, άνηθο, τυρί Philadelphia, με αλεύρι με μελάνι σουπιάς και γαρίδες, «του κουταλιού» σπιτική μαρμελάδα και βουβαλίσιο καϊμάκι με αλεύρι ολικής άλεσης. «Ηταν ένα κακοποιημένο προϊόν στην Ελλάδα οι κρέπες κι εμείς δίνουμε στους επισκέπτες μας την ευκαιρία να ανακαλύψουν μια γκουρμέ εκδοχή της κρέπας», λέει. Ο πεζόδρομος της Δράκου είναι πόλος έλξης φοιτητών, τουριστών, ακόμη και εναλλακτικών της περιοχής.
Monsieur Barbu: Το ψαγμένο food bar
Δύο πρώην περιοδικατζήδες, η φωτογράφος Ναταλία Δοκουμετζίδη και ο γραφίστας Χρήστος Σημίτας, είναι οι ιθύνοντες νόες του «Monsieur Barbu», του Κυρίου Μουσάτου (δηλαδή του Χρήστου). Μετρούν δυόμισι χρόνια επιτυχίας στο Κουκάκι. Ηταν από τους πρώτους που αντιλήφθηκαν τη δυναμική της περιοχής ή εντελώς τυχαία άνοιγαν το καφέ μπαρ στη Φαλήρου;
«Μας άρεσε η περιοχή. Είναι μια πραγματική γειτονιά. Δεν έχει τη μαζικότητα της Αγίας Ειρήνης. Εναν χρόνο ψάχναμε το ιδανικό μέρος για το “Monsieur Barbu”. Δεν θέλουμε να είμαστε ένα ακόμη μπαρ. Είμαστε food bar. Με κλασικά ποτά, ψαγμένα κοκτέιλ και comfort food όπως μπέργκερ και τορτίγια. Είμαστε μια DIY οικογενειακή επιχείρηση. Θα καλούμε τις Κυριακές τη food blogger Πάστα Φλώρα και την Ιωάννα Χαλμούκη να σερβίρει κυριακάτικο brunch. Μας έχουν ταυτίσει με το brunch εξαιτίας του τεράστιου χειροποίητου μπέργκερ με τις σπιτικές τηγανητές πατάτες. Η ροτόντα είναι της γιαγιάς μου, το ξύλινο μπαρ το έφτιαξε ο Χρήστος με τον αδελφό του. Δεν πήγαμε σε αρχιτεκτονικό γραφείο. Μετατρέψαμε ένα παλιό συνεργείο μηχανών σε ζεστό food bar. Με πολλή δουλειά, καταθέτοντας ψυχή, καταφέραμε να γίνουμε γνωστοί. Φυσικά σερβίρουμε. Μας αγκάλιασε η γειτονιά, γίναμε αναπόσπαστο κομμάτι της. Ερχεται κόσμος μόνο και μόνο για το κοκτέιλ με το τσίλι. Στους τοίχους έχω πίνακες της ζωγράφου μαμάς μου, της Τιτίκας Σάλα. Αλήθεια, θέλαμε να νιώθουμε σαν στο σπίτι μας», λέει η Ναταλία.
Hops beer & burger, δια χειρός Γιώργου Γεράρδου
Ο Γιώργος Γεράρδος αποφάσισε να συνδυάσει την καλή ποιοτική μπίρα με πεντανόστιμα μπέργκερ και να μαζέψει μεγάλο κοινό στο νεοαφιχθέν «Hops beer & burger», δηλαδή στην παλιά Βύνη στον πεζόδρομο της Δράκου. «Είναι τρελό πέρασμα το Κουκάκι. Από την ημέρα που ανοίξαμε, γεμίζουμε μεσημέρι – βράδυ. Είχαμε τη γνώση του “Ανθού Γεύσεων” (στην Καλλιθέα) και καταφέραμε να κάνουμε το “Hops” στέκι από την πρώτη εβδομάδα. Εχουμε πολλές επιλογές καλής μπίρας και ζουμερά μπέργκερ σε καλές τιμές. Δίνουμε σημασία στην πρώτη ύλη. Το μπιφτέκι μας είναι από 100% μοσχαρίσιο κρέας που αγοράζεται καθημερινά. Ο κιμάς είναι ο ίδιος με αυτόν που δίνω κι εγώ στα παιδιά μου. Οι σάλτσες χειροποίητες, τις φτιάχνω εγώ. Εχουμε μπέργκερ με γλυκοπατάτα Νάξου, με μανιτάρι Portobello, με ντομάτα, με κρεμμύδι, με μαρούλι και ισορροπημένη μαγιονέζα τρούφας. Σερβίρουμε δώδεκα συνολικά μπέργκερ. Αποκλείεται να μη βρεις ένα για τα δικά σου γούστα. Ο Billy Gee, ο γραφιτάς, επιμελήθηκε τον τοίχο μας. Εχουμε σαράντα ετικέτες από ελληνικές μικροζυθοποιίες, βελγικά μοναστήρια, αλλά και ετικέτες με πολλούς φανατικούς. Στα ατού μας ο liquid chef Γιάννης Βλάχος ετοιμάζει καθημερινά 8 ευφάνταστα κοκτέιλ μπίρας. To design επιμελήθηκε ο Χριστόφορος Μπρέλλης», μάς λέει.
Και πού να δοκιμάσεις το croque madame στο Μπελ Ρέυ…
Το «Μπελ Ρέυ» είναι ο λόγος που πολλοί Αθηναίοι hipster έμαθαν το Κουκάκι ή καλύτερα που μετοίκησαν για λίγες ώρες από το ιστορικό τρίγωνο. Ενα παλιό λιπαντήριο αυτοκινήτων που έπεσε στα χέρια πέντε φίλων έγινε το απόλυτο talk of the town. Τα εξαιρετικά illustrations διά χειρός noni nezi κλέβουν την παράσταση.
Γιατί στο Κουκάκι; «Οι μισοί είχαμε ανοίξει τον “Μπάμπουρα” στα Πετράλωνα. Ψάχναμε και τυχαία βρήκαμε τον χώρο. Πήραμε στοιχεία από τη γειτονιά σίγουρα. Δεν ανοίξαμε ένα μαγαζί που θα ταίριαζε στα βόρεια προάστια. Είναι μια χαλαρή γειτονιά που αλλάζει διαρκώς. Μετά τα περσινά Χριστούγεννα, όταν βάλαμε και φαγητό, έγινε γνωστό το μαγαζί. Το croque madame είναι το “σοβαρό” όπλο του μαγαζιού. Κάθε Παρασκευή και Σάββατο στο “Μπελ Ρέυ” έχει djs που μετατρέπουν το εστιατόριο σε μπαρ και σε συνδυασμό με τα κοκτέιλ του Γιάννη Σταθόπουλου δημιουργούν την πιο τέλεια ατμόσφαιρα», λένε.
