Κατάμεστο πετύχαμε το Monzù, το απλό βράδυ καθημερινής που ανηφορίσαμε στα βόρεια, σημάδι ότι το σχετικά καινούριο εστιατόριο έχει βρει τη θέση του στον χάρτη εξόδου της περιοχής. Ένας πρώτος, προφανής λόγος έχει να κάνει με το σκηνικό και την ατμόσφαιρα, καθώς μιλάμε για έναν από τους ωραιότερους κήπους της Κηφισιάς με κομψά στρωμένα τραπέζια μέσα στο πράσινο, που καταφέρνει πολύ εύκολα να κλειδώσει έξω το πηγαινέλα της λεωφόρου.
Ένας άλλος, πιο ουσιαστικός, είναι το φαγητό που προτείνει ο σεφ Γιάννης Λιόκας, με σίγουρο και έμπειρο χέρι, θητεία πλάι στον μετρ του είδους Elio Sironi στο Μιλάνο, αλλά και μια πηγαία και βαθιά αγάπη για τις γεύσεις της γείτονος που του επιτρέπει να «διαβάζει» την ιταλική κουζίνα με τον δικό του τρόπο. Τα ζυμαρικά του, κυρίως φρέσκα και χειροποίητα, είναι από τα πιο ενδιαφέροντα που σερβίρονται αυτή τη στιγμή στην Αθήνα, και ειδικά με αυτή τη σχέση ποιότητας-τιμής.
Θα δανειστώ τον όρο «new style» για να περιγράψω με μεγαλύτερη ακρίβεια τις προτάσεις του, όπως τα λιτά αλλά τόσο νόστιμα linguini που γαρνίρονται με ένα γλυκοφάγωτο ταρτάρ γαρίδας και μπισκ αρωματισμένη με σαφράν, ή τα χειροποίητα agnolotti del plin που γεμίζονται με τα υλικά της καρμπονάρας. Στο δάγκωμα έχεις ατόφια τη γεύση του εμβληματικού ιταλικού πιάτου, ενώ το τραγανό μπέικον και τα κυβάκια παρμεζάνας χαρίζουν υφές και βαθαίνουν την επίγευση.
Ο σεφ αρέσκεται γενικότερα σε αυτού του είδους τοδημιουργικό παιχνίδισμα, και σε αυτό το τερέν ανήκει και το καλύτερο πιάτο της βραδιάς, που είναι οι «εικονικές» ταλιατέλες καλαμαριού. Τεχνικά άψογες, συνοδεία μιας εξαιρετικής σος amatriciana, ενισχυμένης με κομματάκια από λουκάνικο nduja, μπέικον και λίγο γάρο, υποδύονται τόσο τέλεια τον ρόλο τους που σχεδόν απορείς για τον λόγο που περιλαμβάνονται στα ορεκτικά και όχι πλάι στα υπόλοιπα ζυμαρικά του καταλόγου.
Περνώντας τώρα στην πίτσα, ο σεφ προκρίνει τη ναπολιτάνικη εκδοχή της με biga, ένα είδος ιταλικού προζυμιού που φτιάχνει με τρία διαφορετικά άλευρα και αφήνει να ξεκουραστεί για 48 ώρες. Το αποτέλεσμα είναι μια πίτσα ιδιαίτερα αφράτη και εύπεπτη, που έρχεται στο τραπέζι αχνιστή και με τις άκρες της αρπαγμένες τόσο όσο να σε προκαλεί να τη γευτείς, όπως η Melanzana που τιμήσαμε εμείς, με κρέμα και κυβάκια μελιτζάνας, πολύχρωμα ντοματίνια, και πικάντικες και δροσερές νότες από καπνιστή provola και βασιλικό.
Θα σας προτείνω επίσης το φίνο καρπάτσιο από μαγιάτικο που έρχεται σε μια γεμάτη γεύση κρύα σούπα με αγγούρι, πιπεριές jalapeno και χαβιάρι, καθώς και την κοτολέτα Milanese με τη χρυσαφένια κρούστα και το χυμώδες εσωτερικό που συνοδεύεται με κάππαρη, τοματίνια κονφί, κρέμα από ψητά λεμόνια και παλαιωμένη παρμεζάνα. Για γλυκό φινάλε, δοκιμάσετε την αγαπημένη όλων τιραμισού, ενώ ειδική μνεία αξίζει και στην μπάρα, η οποία υπό την υψηλή εποπτεία του Σπύρου Κερκύρα κάνει πολύ ενδιαφέρουσες signature προτάσεις.
info
Λεωφόρος Κηφισίας 317Β, Κηφισιά 210 6200495, τιμές €25-€40
