Οι Ισπανοί ανανέωσαν τα tapas bar και τις βερμουτερίες τους, οι Πορτογάλοι τις tascas τους, οι Βενετσιάνοι εγκαινιάζουν μοντέρνες εκδοχές των bacari… Έχω την αίσθηση ότι η γαστρονομική τάση της εποχής κινείται προς την κατεύθυνση του επαναπροσδιορισμού των καταστημάτων που σερβίρουν μεζέδες σε ένα πάντα πιο χαλαρό περιβάλλον – ενίοτε και στο όρθιο (κάτι που στην Ελλάδα δεν είμαστε ακόμα συνηθισμένοι) και εκεί πάνω πατάει και όλη αυτή η νέα ιστορία με τα -to share- μικρομεσαία πιάτα και τα μενού (ακόμα και σπουδαίων γαστρονομικών εστιατορίων) που δεν διαχωρίζουν τα ορεκτικά από τα κυρίως.
Στην Ελλάδα έχουμε το καφενείο που αποτελεί μια πρώτης τάξεως βάση για να χτίσεις μια νέα ελληνική γαστρονομική αφήγηση και εκεί πρέπει να εστιάσουμε. Το Νάμα (και βεβαίως-βεβαίως η επίσης θεσσαλονικιά Μούργα πριν από αυτό) έκανε ακριβώς αυτό, προσθέτοντας στην εξίσωση μερικές σταγόνες από Νew Νordic αισθητική (όπως και το Radikal) τόσο στον χώρο του, που είναι ένα πολύ ενδιαφέρον μιξάζ ελληνικού καφενείου με τα μεταλλικά τραπεζοκαθίσματα και δανέζικου bistro με τα ξύλινα κουτιά/σεπαρέ του εσωτερικού χώρου, όσο και στο food plating.
Την ίδια στιγμή, η μεγάλη εικόνα είναι η αρχετυπική εικόνα κλασικού αστικού συνοικιακού καφενείου (τραπεζάκια πάνω σε πεζόδρομο, πίσω από εκκλησία), η μουσική εναλλακτική ροκ (από Nirvana και Mogwai μέχρι Παύλο Παυλίδη) και η κουζίνα ξεχειλίζει από δημιουργία και άψογη τεχνική πάνω στο πεδίο της νέας ελληνικής-«καφενειακής» κουζίνας. Ορίστε μερικά παραδείγματα: κους κους με γαρίδα, μαστίχα και γαλομυζήθρα Χανίων / συκώτι μόσχου με πουρέ μήλο, φαγόπυρο και δενδρολίβανο / τραχανάς με γαρίδες, αποξηραμένα βασιλομανίταρα και μαύρη τρούφα / χοιρινή πανσέτα με πουρές αγκινάρας, σάλτσα λουίζας και λάιμ.
info
Νάμα, Ολύμπου 1, Θεσσαλονίκη, τηλ. 2313 088241
