Η μακαρονάδα cacio e pepe αποτελεί έχει κερδίσει παγκοσμίως πολύ έδαφος τα τελευταία χρόνια και θα πίστευε κανείς ότι αποτελεί μια καινούρια συνταγή. Ωστόσο, είναι ένα από τα πιο παλιά ιταλικά πιάτα, με πλούσια ιστορία.
Προτού… βουτήξουμε βαθιά στις ρίζες της συγκεκριμένης συνταγής, ας δούμε πρώτα τι είναι. Πρόκειται για ένα απλό ιταλικό πιάτο που η νοστιμιά του στηρίζεται ακριβώς σε αυτό: στην απλότητά του. Αποδεικνύει πώς με δυο υλικά μπορούμε να ετοιμάσουμε σε χρόνο dt την τέλεια μακαρονάδα! Cacio e pepe, δηλαδή πιπέρι και τυρί: αυτά είναι τα δυο… όπλα της επιτυχίας του συγκεκριμένου φαγητού. Το Cacio παραπέμπει στο pecorino romano, το τυρί που πρωταγωνιστεί στο πιάτο ενώ το pepe στο μαύρο πιπέρι.
Λίγη ιστορία
Οι food experts τοποθετούν το συγκεκριμένο πιάτο στη ρωμαϊκή εποχή! Ωστόσο, σύμφωνα με άλλες μαρτυρίες, το πιάτο δεν το εμπνεύστηκαν πρώτοι οι Ρωμαίοι. Οι πρώτες μαρτυρίες για την ύπαρξη της συνταγής μας πάνε πίσω στο 4000 π.Χ. στους Κινέζους, Ωστόσο, το πιάτο αυτό το τελειοποίησαν οι βοσκοί της Ρώμης, που έμεναν για πολύ καιρό εκτός σπιτιού με τα κοπάδια τους. Έπρεπε να βρουν μια εύκολη συνταγή με λίγα υλικά. Το τυρί το παρήγαγαν μόνοι τους, από τα κοπάδια που έβοσκαν, το πιπέρι το έβρισκαν και το μετέφεραν εύκολα και για να φτιάξουν ζυμαρικά χρησιμοποιούσαν απλώς αλεύρι και νερό, υλικά επίσης που μπορούσαν να βρουν και να μεταφέρουν χωρίς κόπο. Το πιάτο αυτό ήταν και αρκετά θρεπτικό, λόγω των υδατανθράκων των ζυμαρικών, ενώ το πιπέρι τους βοηθούσε να ζεσταθούν στις πιο δροσερές νύχτες της άνοιξης και του καλοκαιριού.
Από τους βοσκούς και την εξοχή το πιάτο αυτό ταξίδεψε σιγά σιγά στις ταβέρνες και έφτασε στο κέντρο της Ρώμης τον 18ο αιώνα.
Πώς έφτασε σε όλον τον κόσμο;
Το cacio e pepe αν και απλή συνταγή με ταπεινές ρίζες, έγινε ένα από τα πιο εμβληματικά πιάτα της ιταλικής κουζίνας, ενώ ταξιδεύοντας στον κόσμο, σε διάφορες παραλλαγές, μπήκε στα μενού μεγάλων εστιατορίων του κόσμου.
Το μυστικό της επιτυχίας του βρίσκεται στην αγνότητα της πρώτης ύλης: φρέσκα σπιτικά ζυμαρικά, ποιοτικό τυρί και φρεσκοτριμμένο πιπέρι. Οι λάτρεις της συνταγής λένε ότι δεν νοείται cacio e pepe δίχως pecorino. Ωστόσο, οι Αμερικανοί -που αγαπούν πολύ το συγκεκριμένο πιάτο- χρησιμοποιούν παρμεζάνα.
Μάλιστα το 2012, ο διάσημος σεφ Massimo Bottura εισήγαγε μια παραλλαγή του πιάτου, που βρήκε πολλή απήχηση: το ριζότο cacio e pepe με παρμεζάνα. Στόχος αυτής της κίνησης ήταν να βοηθήσει τη χώρα του να ξεπεράσει τον σεισμό του 2012 που έπληξε την περιοχή Εμίλια-Ρομάνα. Άλλοι σεφ συνδυάζουν το πεκορίνο με την παρμεζάνα και δεν το θεωρούν πλήγμα για τη συνταγή.
Ενώ φαίνεται απλή, χρειάζεται σωστή εκτέλεση και λεπτούς χειρισμούς ώστε να έχουμε το επιθυμητό γευστικό αποτέλεσμα.
Συνταγές
Σας δίνουμε 2 συνταγές για cacio e pepe, μια παραλλαγή cacio e pepe rosso (με κόκκινο πιπέρι) αλλά και δυο διαφορετικές εναλλακτικές, μια πρόταση για πίτσα και μια για πατάτες, βασισμένες στη συγκεκριμένη συνταγή.
Στις συνταγές που θα βρείτε παρακάτω, συνδυάζεται το πεκορίνο με την παρμεζάνα, ενώ αντί για μαύρο πιπέρι, υπάρχει και η εναλλακτική του κόκκινου πιπεριού ή ο συνδυασμός των δυο. Σε όλες τις περιπτώσεις, για να πετύχουμε το γευστικό αποτέλεσμα που επιδιώκουμε, πρέπει να εστιάσουμε στην ποιότητα της πρώτης ύλης μας και στην τήρηση των βημάτων της συνταγής όσον αφορά το μαγείρεμα.
Cacio e pepe rosso (Κάτσιο ε πέπε με ροζ πιπέρι)
Οι παραλλαγές
Πίτσα
Πίτσα cacio e pepe
Η συγκεκριμένη γευστική πρόταση δεν έχει καθόλου πεκορίνο. Χρησιμοποιείται παρμεζάνα συνδυασμένη με τυρί ρικότα. Και φυσικά φρεσκοτριμμένο πιπέρι. Είναι μια εύκολη πίτσα που γίνεται με υλικά που βρίσκονται στο σπίτι σας και αποτελεί και μια γρήγορη εναλλακτική όταν αναρωτιέστε τι θέλετε να μαγειρέψετε.
Πατάτες cacio e pepe
Στην Ελβετία, συνηθίζουν να φτιάχνουν Cacio e Pepe Rosti, δηλαδή ψιλοκομμένες ψητές πατάτες, σερβιρισμένες με μια γενναία δόση παρμεζάνας και πολύ φρεσκοτριμμένο πιπέρι. Πάλι και εδώ δεν υπάρχει πεκορίνο αλλά παρμεζάνα.
