Το τελευταίο Σαββατοκύριακο της Αποκριάς οι καρναβαλικές γιορτές κορυφώνονται με παρελάσεις, πυροτεχνήματα και φαγοπότι. Εθιμοτυπικά, είναι οι τελευταίες ημέρες κατά τις οποίες επιτρέπεται η κατανάλωση κρέατος, και έτσι τα ψητά, οι τηγανιές και οι κρεατόπιτες δίνουν και παίρνουν. Το λουκάνικο, το σύγκλινο και το απάκι τρώγονται μόνα τους ως ορεκτικό αλλά αποτελούν και το βασικό υλικό σε πολλά εδέσματα.
Λουκάνικα παράγονται σε διάφορα μέρη της Ελλάδας με πολλούς, διαφορετικούς τρόπους. Ανάλογα με την παράδοση του κάθε τόπου, η συνταγή τους διαφοροποιείται από τον τρόπο με τον οποίο κόβεται το κρέας, από το μέγεθος και το σχήμα του λουκάνικου, και από το μέγεθος και το ποσοστό των κομματιών του λίπους (που συνήθως κυμαίνεται γύρω στο 40%). Τα μυριστικά, τα μπαχαρικά και τα υπόλοιπα υλικά που συμμετέχουν στη γέμιση (πορτοκάλι, πράσο, κλπ), τα οποία κάποτε χρησιμοποιούνταν ως συντηρητικά και ως αρτύματα παράλληλα, είναι καθοριστικά της γευστικής ταυτότητας του λουκάνικου.
Το κρητικό απάκι είναι από τα πιο εκλεκτά αλλαντικά. Είναι φυσικό προϊόν, παραδοσιακό, και δεν περιέχει κανένα συντηρητικό. Οφείλει δε την ξεχωριστή γεύση του στην καλή πρώτη ύλη και τα υπέροχα αρωματικά βότανα της εύφορης κρητικής γης. Το παραδοσιακό, γνήσιο κρητικό απάκι παρασκευάζεται από ψαρονέφρι, που δεν έχει λίπος και είναι πολύ τρυφερό. Το κρέας αλατοπιπερώνεται, πασπαλίζεται με αρωματικά βότανα, φασκόμηλο, ρίγανη, θρούμπι και θυμάρι και μαρινάρεται για 2-3 ημέρες σε ξίδι από καλό κρασί.
Το σύγκλινο είναι ένα από τα πλέον παραδοσιακά ελληνικά αλλαντικά και παρασκευάζεται από κομμάτια χοιρινού κρέατος αλατισμένα, αρτυσμένα με μπαχαρικά και βότανα, καπνισμένα και διατηρημένα σε λίπος. Το καλύτερο σύγκλινο λέγεται ότι το κάνουν στην Πελοπόννησο -στην Αρκαδία και τη Λακωνία- και το ονομάζουν «παστό».
Ας γιορτάσουμε γευστικά λοιπόν!
Όλα τα υλικά που χρησιμοποιούμε στις συνταγές μας τα βρίσκουμε στα Lidl.
Λαχταριστές συνταγές με λουκάνικα, σύγκλινο και χοιρινό

Το τελευταίο Σαββατοκύριακο της Αποκριάς οι καρναβαλικές γιορτές κορυφώνονται με παρελάσεις, πυροτεχνήματα και φαγοπότι. Εθιμοτυπικά, είναι οι τελευταίες ημέρες κατά τις οποίες επιτρέπεται η κατανάλωση κρέατος, και έτσι τα ψητά, οι τηγανιές και οι κρεατόπιτες δίνουν και παίρνουν. Το λουκάνικο, το σύγκλινο και το απάκι τρώγονται μόνα τους ως ορεκτικό αλλά αποτελούν και το βασικό υλικό σε πολλά εδέσματα.
Λουκάνικα παράγονται σε διάφορα μέρη της Ελλάδας με πολλούς, διαφορετικούς τρόπους. Ανάλογα με την παράδοση του κάθε τόπου, η συνταγή τους διαφοροποιείται από τον τρόπο με τον οποίο κόβεται το κρέας, από το μέγεθος και το σχήμα του λουκάνικου, και από το μέγεθος και το ποσοστό των κομματιών του λίπους (που συνήθως κυμαίνεται γύρω στο 40%). Τα μυριστικά, τα μπαχαρικά και τα υπόλοιπα υλικά που συμμετέχουν στη γέμιση (πορτοκάλι, πράσο, κλπ), τα οποία κάποτε χρησιμοποιούνταν ως συντηρητικά και ως αρτύματα παράλληλα, είναι καθοριστικά της γευστικής ταυτότητας του λουκάνικου.
Το κρητικό απάκι είναι από τα πιο εκλεκτά αλλαντικά. Είναι φυσικό προϊόν, παραδοσιακό, και δεν περιέχει κανένα συντηρητικό. Οφείλει δε την ξεχωριστή γεύση του στην καλή πρώτη ύλη και τα υπέροχα αρωματικά βότανα της εύφορης κρητικής γης. Το παραδοσιακό, γνήσιο κρητικό απάκι παρασκευάζεται από ψαρονέφρι, που δεν έχει λίπος και είναι πολύ τρυφερό. Το κρέας αλατοπιπερώνεται, πασπαλίζεται με αρωματικά βότανα, φασκόμηλο, ρίγανη, θρούμπι και θυμάρι και μαρινάρεται για 2-3 ημέρες σε ξίδι από καλό κρασί.
Το σύγκλινο είναι ένα από τα πλέον παραδοσιακά ελληνικά αλλαντικά και παρασκευάζεται από κομμάτια χοιρινού κρέατος αλατισμένα, αρτυσμένα με μπαχαρικά και βότανα, καπνισμένα και διατηρημένα σε λίπος. Το καλύτερο σύγκλινο λέγεται ότι το κάνουν στην Πελοπόννησο -στην Αρκαδία και τη Λακωνία- και το ονομάζουν «παστό».
Ας γιορτάσουμε γευστικά λοιπόν!